موارد مصرف وین کریستین

وین کریستین در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد و لنفوستیک مزمن و میلوسیتیک مزمن، نوروبلاستوم، تومور ویلمز، کارسینوم پستان، ریه، تخمدان و کولورکتال، لنفوم هوچکینی و غیر هوچکینی و لنفوسارکوم و سارکوم رتیکولوم، سارکوم رشته های عضلات مخطط و سارکوم اوینگ و سارکوم استئوژنیک، ملانومای بدخیم، میلوم مولتیپل و تومورهای سلول تخمدان، میکوزفونگوئید و ترومبوسیتوپنی پورپورای ایدیوپاتیک مقاوم به درمان مصرف می شود.
مکانیسم اثر وین کریستین
این دارو تقسیم سلول های را در مرحله متافاز مهار می کند و ممکن است در متابولیسم اسیدهای آمینه نیز دخالت نماید.
فارماکوکینتیک وین کریستین
عبور وین کریستین از سد خونی – مغزی کم است. متابولیسم آن کبدی است و راه عمده دفع آن صفرا ( حدود 67 درصد ) است.
عوارض جانبی وین کریستین
یبوست و کرامپ های معدی، افزایش اسید اوریک در خون ونفروپاتی ناشی از آن، سمیت عصبی شامل دوبینی و اشکال در راه رفتن از عوارض شایع وین کریستین است.
تداخلات دارویی وین کریستین
در صورت مصرف همزمان با آلوپورینول و کلشی سین تنظیم مقدار مصرف همزمان با آسپارژیناز ممکن است منجر به افزایش خطر مسمومیت عصبی شود.
هشدار ها وین کریستین

1- وین کریستین ممکن است موجب افزایش خطر ایجاد کارسینوماهای ثانویه در انسان شود.
2- در موارد عیب کار کبد، عفونت، کمبود گلبول های سفید خون یا بیماری های عصبی- عضلانی با احتیاط فراوان تجویز شود.