موارد مصرف وازوپرسین

-پرادراری: می تواند اختلال مایعات ناشی از پرادراری موقت به علت کاهش ADH که در اثر جراحی های اعصاب یا صدمه به سر اتفاق می افتد را اصلاح کند.

CPR: به دلیل اثرات تنگ کنندگی عروق این دارو بصورت تک دوز به عنوان جایگزین دوز اولیه یا ثانویه اپی نفرین در ACLS حین CPR استفاده می شود.

-تورم روده: جهت تحریک حرکات دودی روده به منظور پیشگیری یا بهبود فلج روده، تورم روده بعد از اعمال جراحی و تورم ناشی از پنومونی یا سمیت های خونی استفاده می شود.

-اعمال رادیوگرافی روده

-شوک وازودیلاتوری: در صورت موثر نبودن سایر منقبض کننده های عروقی در سندروم شوک سپتیک استفاده می شود.

تاریخ به روز رسانی: ۱۳۹۵/۱/۰۳
مکانیسم اثر وازوپرسین
اين دارو با افزايش نفوذپذيري سلولي در مجاري جمع كننده ادرار سبب افزايش بازجذب آب و به دنبال آن كاهش حجم و افزايش اسمولاريته ادرار مي شود.با مقادير زيادتر از مقدار فيزيولوژيك وازوپرسين موجب تنگ شدن عروق خوني و نيز انقباض عضلات صاف دستگاه گوارش مي گردد.
فارماکوکینتیک وازوپرسین
متابوليسم دارو كبدي و نيمه عمر آن 20-10 دقيقه مي باشد. طول اثر دارو 8-2 ساعت بوده و 15-5% از دارو پس از تجويز داخل وريدي به صورت تغيير نيافته از كليه ها ترشح مي شود.
منع مصرف وازوپرسین
دارو در بيماري هاي عروقي ( خصوصاً بيماري سرخرگ هاي كرونر) و زيادي فشار خون، همچنين در نفريت مزمن با احتباس ازت نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی وازوپرسین
بي رنگ شدن پوست، تهوع، آروغ زدن، كرامپ هاي شكمي، تمايل به خروج مدفوع، واكنش هاي حساسيتي، انقباض عروق كرونر و مسموميت با آب از عوارض جانبي مهم دارو مي باشند.
تداخلات دارویی وازوپرسین
اثرات ضدادراري در مصرف همزمان با كاربامازپين، كليرپروپاميد و كلوفيبرات تشديد مي شود و توسط دمكلوسايكلين، ليتيم و نوراپي نفرين كاهش مي يابد.
هشدار ها وازوپرسین
1. با مقادير زياد احتمال بروز اثرات اكسي توسيك وجود دارد. در صورت مصرف در دوران بارداري، چون وازوپرسين توسط جفت غير فعال مي شود، ممكن است مقادير زيادتري از آن لازم باشد.
2. در كودكان و افراد مسن خطر مسموميت با آب و هيپوناترمي وجود دارد.
3. درمواردي چون بيماري هاي قلبي، آسم، صرع، ميگرن و ديگر شرايطي كه ممكن است با احتباس آب تشديد شود، آسيب هاي كليوي و مواردي كه بايد از افزايش مايعات جلوگيري كرد، با احتياط مصرف شود.