سپتامبر 28, 2020
دارو آزیترومایسین
نظرات برای این پست بسته شده است.
داروی یوهیمبین (Yohimbine) از جمله داروهایی است برای افزایش جریان خون محیطی که خود میتواند کاربردهای گستردهای از جمله درمان اختلالات جنسی و نعوظ داشته باشد و همچنین افزایش اتساع مردمک چشم استفاده میشود.همچنین از داروی لوپرامید ممکن است برای اهدافی غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکر شده، استفاده شود. در این مقاله به معرفی، چگونگی کارکرد و نکات کلیدی در حین مصرف این داروی موثر خواهیم پرداخت.
تصمیم به مصرف این دارو که دارای منشای گیاهی است، باید براساس توصیه و تجویز پزشک باشد و از مصرف خود سرانه این دارو باید پرهیز شود. همچنین مصرف این دارو باید با مشورت پزشک و سنجیدن آثار مفید در مقابل خطرات و ریسکهای ناشی از مصرف این دارو است. این ریسکهای احتمالی شامل موارد زیر هستند: آلرژی نسبت به مصرف داروی یوهیمبین: حساسیت یا آلرژی یکی از مخاطراتی است که هنگام مصرف داروها ممکن است رخ دهد. از این رو چه حساسیتهای دارویی و به خصوص حساسیت به داروی یوهمبین و چه حساسیت به دیگر موارد نظیر مواد غذایی، رنگها، مواد نگهدارنده، حیوانات و مثلاً مو و کرک بدن آنها و… باید به اطلاع پزشک معالج رسانده شود.
روش مصرف این دارو در گروه سنی سالمند: گروه سنی سالمند که سنین ۶۰ و بالاتر از آن را در بر میگیرد دارای نیازها و شرایط خاص خود است. مصرف خیلی موارد و داروها ممکن است در دیگر گروههای سی بدون خطر باشد ولی با توجه به شرایط سلامت افراد سالمند برای این گروه سنی مخاطره آمیز باشد. از جمله این موارد ابتلای به فشار خون و بیماریهای قلبی – عروقی است که استفاده از داروی یوهیمبین ممکن است شدت این بیماریها یا ریسک ابتلای به آنها را افزایش دهد. از این رو این مخاطرات و ریسکهای احتمالی و روش و دوز مصرف و یا موارد ممنوعیت مصرف توسط پزشک به مراجعه کننده و فرد مصرف کننده اطلاع رسانی شود. تداخلات دارویی: مصرف همزمان بعضی داروها میتواند سبب به وجود آمدن حالتهای مختلفی شود. در یک حالت مصرف دو دارو ممکن است تداخلی با هم نداشته باشد. همچنین مصرف یک دارو ممکن است اثر دارو یا داروهای دیگر را زیاد یا کمتر از حد معمول کند. مورد دیگر ممنوعیت مصرف همزمان دو یا چند دارو با هم است چون باعث بروز عوارض خطرناکی میشود. برای مصرف این دارو باید حالات زیر بررسی و در مورد داروهایی که فرد مراجعه مصرف میکند به پزشک معالج یا مراقب سلامت اطلاع داده شده و در مورد ادامه، قطع یا تغییر روش مصرف این داروها مشورتهای لازم صورت گیرد. استفاده از داروی یوهیمبین به همراه داروهایی که در ادامه خواهد آمد، ممکن است باعث بروز عوارض جانبی در فرد مصرف کننده این دارو شود. اگر این دارو به همراه این دارو مصرف شود ممکن است هرچند وقت یکبار برای اثر بهتر و پیشگیری از بروز عوارض روش مصرف و یا دوز مصرفی این داروها تغییر کند. این داروها عبارتاند از:
تداخلات محتمل با مصرف الکل، تنباکو و مواد غذایی: مصرف داروی یوهیمبین ممکن است با مصرف الکل و نوشیدنیهای الکلی، استعمال توتون و تنباکو و همچنین مواد غذایی تداخلاتی را به همراه داشته باشند و باعث ایجاد عوارضی جانبی در فرد مصرف کننده این دارو شود. از این رو نیاز است اگر فرد به طور منظم از موارد یاد شده استفاده میکند به پزشک خود در این باره اطلاع دهد تا دچار عوارض جانبی جدی و مخاطره آمیز در هنگام مصرف این دارو نشود. از این رو راه حل ممکن است تغییر دوز یا روش مصرف داروی یوهیمبین و یا تغییر در عادات غذایی و کاهش قابل توجه یا حذف الکل و نوشیدنیهای الکلی و توتون و تنباکو از زندگی روزمره فرد مصرف کننده این دارو باشد.
داروی یوهیمبین را دقیقاً همانطور که توسط پزشک شما تجویز میشود، مصرف کنید. راهنماییهای بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و بر اساس آن عمل کنید. پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را برای اطمینان از حصول بهترین نتایج، تغییر دهد. این دارو را در دوزهای بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید.
به محض اینکه شما دوز فراموش شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده اجتناب کنید. برای جبران دوز از دست رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
در صورت مشاهده علائم مسمومیت، با مراقبتهای پزشکی اورژانس و یا کمکهای اضطراری برای درمان مسمومیت، تماس بگیرید.
به جز توصیه تجویز و توصیه به مصرف که باید با نظر پزشک معالج باشد، انجام ویزیتهای منظم و دورهای برای آگاهی از پیشرفت در بهبود بیماری و یا تأثیر مناسب این دارو لازم است. همچنین نیاز است که این دارو را دقیقا بر اساس تجویز و دوز توصیه شده پزشک معالج مصرف و در دوزهای بیشتر و یا کمتر از مقادیر توصیه شده، مصرف نکنید. مصرف دوزهای بالاتر از حد توصیه شده ممکن است باعث ایجا عوارضی مثل بالا رفتن ضربان قلب و دچار شدن به تپش قلب و همچنین فشار خون بالا شود.
این عوارض که گاها هم ناخواسته است و ممکن است همه آنها با هم بروز پیدا نکند، را بهتر است در اولین فرصت به پزشک خود اطلاع دهید. اگر شما نشانههایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند: راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)؛ اشکال در تنفس؛ تورم صورت، لبها، زبان یا گلو، را مشاهده کردید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید. در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر در اولین فرصت با پزشک خود در زمینه توقف و یا ادامه درمان مشورت کنید:
لازم به ذکر است تا زمانی که اثر یک دارو به حد مناسب خود برسد ممکن است، مدتی طول بکشد و همچنین در این مدت بدن هنوز به مصرف این دارو عادت نداشته و دچار تغییرات گاها نامطلوبی شود که خیلی از آنها گذرا و بعضی ثابت و بدون تغییر هستند. در طول زمان بعضی از این اثرات خود به خود از بین خواهد رفت و نیازی به اطلاع پزشک و یا اقدام درمانی خاصی نخواهد داشت. بعضی دیگر از عوارض ممکن است هشدار دهنده و یا گاها خیلی خطرناک باشد و اطلاع دهی به پزشک و یا شناخت از آنها و متعاقب آن مراجعه به اورژانس پزشکی در صورت مواجهه با آنها امری ضروری است. از این رو اگر با موارد زیر روبرو شدید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید: عوارض کمتر شایع:
عوارض نادر:
لازم به ذکر است که موارد یاد شده، یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست و موارد دیگری ممکن است رخ دهد. برای توصیههای پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده عوارض جانبی به FDA این موارد را گزارش کنید.