موارد مصرف یوهمبین
برای درمان ناتوانی جنسی در بیماران مبتلا به اختلالات عروقی و دیابت مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر یوهمبین
این دارو با مهار گیرنده های a2 آدرنرژیک باعث کاهش آزادسازی نوراپی‌نفرین می‌شود و لذا فعالیت سمپاتیک کاهش و فعالیت پاراسمپاتیک افزایش می‌یابد، و به همین دلیل باعث نعوظ آلت تناسلی مذکر ( افزایش جریان وریدی خون و کاهش جریان خروجی خون آلت تناسلی ) می‌شود. این دارو تاثیری بر تمایل جنسی بیمار ندارد. همچنین با اثر تحریکی بر خلق و خوی ممکن است باعث اضطراب شود.
منع مصرف یوهمبین
در صورت وجود بیماری کلیوی، فلبی، روانی، سابقه زخم گوارشی، حساسیت مفرط به هریک از اجزاء فراورده، و برای افراد مسن نباید مصرف شود.
عوارض جانبی یوهمبین
تحریک عصبی، افزایش فشار خون و ضربان قلب، افزایش فعالیت‌های حرکتی، عصبانیت و تحریک پذیری، لرزش، سرگیجه حرکتی، عصبانیت و سردرد و عوارض پوستی از عوارض جانبی این دارو می‌باشند.
تداخلات دارویی یوهمبین
این دارو نباید با داروهای ضد افسردگی مصرف شود.