موارد مصرف لوموستین

لوموستین در درمان تومورهای مغزی، دستگاه گوارش، ریه، کلیه، پستان، مولتیپل میولوما و ملانومای بدخیم به کار می رود.
مکانیسم اثر لوموستین
لوموستین از دسته داروهای آلیکه کننده است و به همراه متابولیت هایش با مهار واکنش های آنزیمی،ساختDNA را نیز مهار می کند.
فارماکوکینتیک لوموستین
جذب خوراکی لوموستین خوب و سریع بوده و از سد خونی – مغزی نیز عبور می کند. متابولیسم آن کبدی و سریع است و به متابولیت های فعال تبدیل می شود . دفع آن کلیوی است. لوموستین چرخه روده ای – کبدی نیز دارد.
عوارض جانبی لوموستین
تضعیف سیستم ایمنی، کاهش سلول های خونی و عفونت از عوارض شایع این دارو است
توصیه های دارویی لوموستین
1- درمان با لوموستین را باید تنها در صورت موثر بودن ادامه داد. اگر پس از 2-1 دوره درمان پاسخی به دست نیامد احتمال موثر بودن دارو بسیار کم است.
2- گاهی اوقات واکنش های مقاومت متقاطع بین کارموستین و لوموستین دیده شده است.
3- تجویز داروهای ضد استفراغ پیش از مصرف دارو و همچنین مصرف دارو در حالت ناشتا، در بعضی موارد از شدت و دفعات تهوع و استفراغ می کاهد.
4- به علت اثرات تجمعی و دیر رس کاهش فعالیت مغز استخوان ناشی از لوموستین، دارو نباید با فواصل کمتر از شش هفته تجویز گردد.