آزیترومایسین چیست؟

آزیترومایسین (Azithromycin) نوعی آنتی‌بیوتیک از گروه ماکرولیدها است که برای درمان برخی از عفونت‌های باکتریایی مثل عفونت گوش میانی، گلودرد استرپتوکوکی، سینه‌پهلو، اسهال مسافران و برخی دیگر از التهاب‌های روده‌ای به کار می‌رود. آزیترومایسن در ۱۹۸۱ توسط گروهی از داروسازان کروات کشف شد. این دارو از اریترومایسین مشتق شده و هم اکنون از پرمصرف‌ترین آنتی‌بیوتیک‌های دنیا است.

شکل دارویی این دارو معمولا به صورت قرص آزیترومایسین یا کپسول‌های ۲۵۰ میلی‌گرمی آزیترومایسین بوده و دفع آن از طریق کلیه صورت می‌گیرد.

موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی
موارد مصرف:
عفونت‌های مجاری تنفسی
التهاب گوش میانی
عفونت‌های پوست
عفونت‌های تناسلی
التهاب غیر گنوکوکی پیشابراه
عفونت‌های بیمارستانی
عوارض: تهوع، خواب‌آلودگی، سرگیجه، سردرد، خستگی، گیجی، درد شکم، اسهال، نفخ، تپش قلب، حساست به نور
تداخل دارویی:
کاربامازپین، ترفنادین، سیکلوسپورین، آنتی‌اسیدهای حاوی آلومینیوم و منیزیوم، رقیق‌کننده‌های خون مثل: وارفارین

مقدار و نحوه مصرف ازیترومایسین
قرص آزیترومایسین باید حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا و با شکم خالی خورده شود. این دارو برای بعضی از عفونت‌ها به صورت تک نوبتی تجویز می‌شود یا در سایر موارد به شکل روزی یک نوبت و برای ۵ روز تجویز می‌گردد. تعیین میزان مصرف این دارو حتما باید طبق نظر پزشک باشد اما در حالت معمول برای بزرگسالان روز اول یک دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی (دو عدد کپسول ۲۵۰ میلی‌گرم) و در روزهای بعدی به صورت یک دوز ۲۵۰ میلی‌گرمی مصرف می‌گردد.

توجه: در صورت بروز تورم لب‌ها و دور چشم ، کهیر یا تورم‌های پوستی ، غش ناگهانی ، ضربان قلب تند یا خس خس سینه یا مشکل در تنفس ، مصرف دارو را قطع کرده و بلافاصله با یک مرکز خدمات اضطراری پزشکی تماس بگیرید.

توجه: مصرف این دارو برای درمان عفونت‌های کلامیدیایی در زنان باردار مفید است اما باید حتما توسط پزشک تجویز شده باشد. همچنین در شیردهی باید با احتیاط توسط بانوان مصرف شود.