موارد مصرف کاپرئومایسین سولفات

این دارو همراه با سایر داروهای ضد سل در موارد عفونت مقاوم به داروهای انتخاب ا ول مصرف می شود.
مکانیسم اثر کاپرئومایسین سولفات
-مکانیسم اثر دقیق این دارو مشخص نیست. احتمالا با اتصال به جزء ۷۰s ریبوزومی موجب مهار سنتز پروتئین می گردد. هم چنین می تواد با اتصال به بخشی در سلول باکتری موجب تولید پروتئین های غیر نرمال شود.
فارماکوکینتیک کاپرئومایسین سولفات
ازآنجا که جذب خوراکی این دارو ناکافی ا ست، باید از راه تزریقی مصرف شود. ا وج غلضت سرمی دارو 1-2 ساعت بعد از تزریق عضلانی حاصل می شود. نیمه عمر دارو3-6 ساعت ا ست که در صورت عیب کار کلیه، طولانی تر خواهد شد. دفع دارو عمدتاً کلیوی است و در صد کمی از دارو از طریق صفرا دفع می گردد.
عوارض جانبی کاپرئومایسین سولفات
واکنش های حساسیت مفرط شامل کهیر وبثورات جلدی، افزایش یا کاهش گلبول های سفید خون وبندرت کاهش پلاکت های خونی، تغییر در نتایج آزمون های کار کبد، مسمومیت کلیوی، اختلال در الکترولیت ها، کاهش شنوایی همراه با وزوز گوش و سر گیجه، اسداد عصب- عضله بعد از مصرف مقادیر زیاد، درد وسختی در محل تزریق با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداخلات دارویی کاپرئومایسین سولفات
خطر بروز مسمومیت کلیوی و گوشی در صورت مصرف همزمان این دارو با آمینوگلیکوزیدها، وانکومایسین وسیس پلاتین افزایش می یابد .
هشدار ها کاپرئومایسین سولفات
1-در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کبدی، کلیوی یا شنوایی و اختلالات الکترولیتی، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
2-انجام آزمون های سنجش کار کبد،کلیه، شنوایی وبخش حلزونی گوش و وضعیت الکترولیت ها در فواصل منظم توصیه می شود.